Podróż uśmiechu :)

• autobusem: z dworca kursuje kilka linii bezpośrednio do lub przez Troki (lt. Trakai).
  Stanowiska podmiejskie: 6,7,8; stanowiska międzymiastowe: 28 i 29.
  Odjazdy co 10-20 minut, w weekendy ciut rzadziej, jednak co najmniej raz na 30 minut.
  Czas przejazdu to 30-40 minut.
  Niewielki dworzec w Trokach jest położony blisko centrum i zamku, spacer zajmuje niecałe 30 minut.
  Bilet kosztuje 1,8€ w jedną stronę (aktualnie 1,9€), kupujemy u kierowcy.
• pociągiem: z dworca do Trok wykonywanych jest tylko kilka kursów dziennie.
  Czas przejazdu podobny, natomiast z dworca do centrum należy przejść ok. 2 km.
  Bilet kupujemy w kasie przed odjazdem lub u konduktora (będzie drożej).
  Nie testowaliśmy - informacje mam z internetu.

Troki przedświątecznie

Hmm, najłatwiej zawrzeć je w słowach: "Nie dzieje się nic" :)

Po drodze do zamku nie spotkaliśmy absolutnie nikogo. Rozumiem, że 23 grudnia to nie jest najlepszy czas na podróże dla większości, jednak zamek w Trokach to jedna z głównych atrakcji całej Litwy. Jak może być tutaj tak pusto?...

Po drodze dość łatwo zauważyć charakterystyczne domy Karaimów.

Karaimowie, a właściwie Karaimi to potomkowie krymskich Karaimów, których ściągnął do Troków książę Witold. Miał co najmniej kilka powodów do ich relokacji:

• po pierwsze, byli bardzo uczciwi, szlachetni i lojalni - idealnie nadawali się na straż przyboczną księcia;
• po drugie, byli świetnymi rzemieślnikami, a przy tym znali się na uprawie ziemi i lecznictwie - Witold pokładał w nich nadzieję na rozwój Trok;
• po trzecie, byli pośrednikami w kontaktach z chanatem krymskim (feudalne państwo na Krymie).

Dochodząc pod bramę zamku zrozumieliśmy, dlaczego jesteśmy jedynymi turystami - wszystko już było zamknięte na cztery spusty :(

Legendarnym drewnianym pomostem doszliśmy pod same wrota do zamku, ale poza ładnymi widokami na restauracje przy brzegu jeziora niczego więcej nie doświadczyliśmy.

Tak się zwiedza zamki na Litwie!
Mówi się "trudno", jeszcze kiedyś tutaj wrócę.

Żeby zabić trochę czasu do odjazdu autobusu do Wilna, idziemy spróbować karaimskiej kuchni - konkretnie najpopularniejszych kibinów, pierogów z kruchego ciasta z mięsnym, tłustym farszem (ja jakieś niemięsne wzięłam, nie pamiętam już, co miały w środku. Prawdopodobnie szpinak).

Nasz wyjazd do Trok okazał się średnio udany, jednak przynajmniej wiem, że warto tutaj jeszcze raz przyjechać. :)

Ciekawy wpis na temat Trok znajdziecie na stronie Gazety Wyborczej.

W kuchni są widoczne wpływy różnych narodowości, zamieszkujących historyczny teren Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jest sporo ziemniaków i mięsa, także mniej popularnej u nas baraniny. Raju dla wegeludzi raczej tutaj nie ma :D choć często jest opcja na nabiał zamiast mięsa.

• cepeliny - gotowane ziemniaczane kluski z farszem w środku (najczęściej mięsnym lub serowym). Smaczne, choć trzeba dobrze trafić.
  
  
  
• czebureki - smażone na głębokim tłuszczu "pierogi" z farszem. Tłuściutkie, ale pyszne i zapychające na długo.
  Najlepsze są do dostania w małej knajpce przypominającej nasze bary mleczne na ulicy Vilnius Šopeno 3. Ceny też są bardzo przystępne. Pani właścicielka mówi po polsku :) Tutaj trochę opinii z TripAdvisora.
  
  

  Grzesiowy - z mięsem, mój z grzybami.

• kepta duona - smażony chleb litewski z sosem serowym. Podawany najczęściej jako przekąska do piwa.
  Fantastyczna sprawa, skończył się wcześniej niż piwo :D
  
  
  
• chleb litewski - będąc przy chlebie. Razowiec na zakwasie, najczęściej żytni, z dodatkiem kminku. Dla fanów ciężkiego pieczywa.
  
  
  
• kwas chlebowy - bardzo popularny napój ze sfermentowanego chleba. Najlepiej pić na zimno. Świetna alternatywa dla Coli, podobnie orzeźwia, a przy tym jest znacznie zdrowszy.
  
  
  
• Poza tym, oczywiście wspomniane już tutaj kibiny, a także ser Dziugas (taki Parmezan północy) - kupiliśmy go jako prezent dla Mamy.
• Internety zachwycają się też batonikami serowymi i serem jabłkowym. Niestety nie mieliśmy okazji ich spróbować.
• Gdzie na kawę?
  Zupełnie przypadkiem trafiliśmy do arcyprzytulnej kawiarni Caif Cafe, gdzie średnia kawa wygląda jak duża i podaje się ją w kubkach :)
  Uwielbiam kawę z wielkiego kubka- smakuje o niebo lepiej niż podana w filiżance.